Onzindelijkheid bij de kat komt heel vaak voor. Niet iedereen realiseert zich dat blaasgruis of – ontsteking de oorzaak kan zijn. Een bezoek aan de dierenarts is daarom nog niet standaard als een kat buiten de bak plast. Veel eigenaren denken namelijk – ten onrechte! – dat ze aan de kat kunnen zien of deze blaasproblemen heeft.
Als een kat blaasgruis of blaasontsteking heeft, is plassen erg pijnlijk. De kat associeert die pijn met de kattenbak en gaat steeds nieuwe plekken opzoeken, in de hoop dat het plassen daar niet zeer doet. Dat is tevens de belangrijkste reden waarom je een onzindelijke kat nooit moet straffen, maar altijd op zoek moet gaan naar de oorzaak van het gedrag.
Welke symptomen kan een kat met blaasproblemen vertonen?
De bekendste en vaakst voorkomende zijn
• naast de bak plassen
• vaak kleine plasjes doen
• zeer regelmatig naar de bak gaan en toch niet (kunnen) plassen
• helemaal niet plassen (dit is een noodsituatie: meteen naar de dierenarts!!)
• miauwen of piepen tijdens het plassen
• veel persen op de bak
• bloed in de urine
• plassen in bijzijn van de eigenaar (dit laatste is niet het toppunt van brutaliteit, maar een ‘noodkreet’ van de kat)
Bovenstaande symptomen zijn duidelijk. Maar: katten zijn bikkels en laten pijn niet zien.
Zie je niets van het bovenstaande, dan wil dat niet zeggen dat de kat geen blaasproblemen kan hebben. Denk ook aan het volgende:
• Soms vertoont de kat geen enkel ander symptoom dan plassen buiten de bak!
• Bloed in de urine is meestal niet met het blote oog te zien, gruis al helemaal niet
• Sproeien kan ook een teken van blaasproblemen zijn
Er zijn ook katten die ondanks blaasproblemen braaf op de bak blijven gaan. Misschien herken je dit:
• je kat likt haar buik kaal of wast zich veel te vaak onder de staart
• ze loopt onrustig heen en weer, miauwt of drentelt voordat ze op de bak gaat terwijl ze dat nooit eerder gedaan heeft
Kortom: is je kat onzindelijk of sproeit zij, laat dan eerst de urine checken, ook al denken jij en je dierenarts aan een gedragsprobleem.
Blaasproblemen kunnen het gevolg van stress zijn, dus het inschakelen van een gedragstherapeut is in vele gevallen zinvol. De lichamelijke oorzaak moet echter eerst aangepakt!
Foto: Flickr Creative Commons
Fijn dat je dit onder de aandacht brengt, Liesbeth!
Ik ben hier zelf met mijn vorige kat ook ingetrapt. Hij plaste regelmatig naast de bak en ik dacht dat het door stress kwam, want het was een vrij bange kat en we hadden hem nog niet erg lang.
Uiteindelijk toch naar de dierenarts geweest en ja hoor, blaasgruis.
Voor de mensen die de drempel om met de kat naar de dierenarts te gaan wat hoog vinden: om te controleren op blaasgruis hoeft de kat zelf helemaal niet perse mee! Bij de dierenarts kun je (meestal gratis) een buisje ophalen waarin de urine op te vangen is.
Wat bij mijn kat werkte voor het opvangen van de urine (ik had er twee, dus ik moest zeker weten dat het zijn urine was):
– Grit uit de kattenbak en deze goed schoonmaken
– Schone, nog dichtgevouwen vuilniszak in de onderbak (zonder kap) leggen, zodat de hele bodem bedekt is
– In de badkamer zetten en de kat erbij, met de deur dicht
– Regelmatig controleren of de kat geplast heeft, want de urine mag niet ouder dan 45 minuten (?) zijn
– Urine kan dan makkelijk in het buisje/potje gegoten worden als je de vuilniszak plooit
Hoi Alinda, dank voor deze nuttige aanvulling!
De urine moet overigens ook zo snel mogelijk naar de dierenarts worden gebracht, want na een nachtje vormen zich al kristallen en wordt het dus lastiger om vast te stellen wat er aan de hand is.