Als katteneigenaar wil je het liefst dat je katten heerlijk tegen elkaar aan liggen te slapen, elkaar wassen en samen kattenkwaad uithalen. De realiteit is vaak anders. Een groot deel van de vragen die ik krijg, gaan over agressief gedrag tussen katten onderling. Waarom kunnen de katten van je vriendin wél goed met elkaar overweg en die van jou niet?
Het is onmogelijk om één reden aan te wijzen waarom jouw katten niet vreedzaam kunnen samenleven. Soms ligt het aan de kat(ten), soms aan de omgeving.
Socialisatie
Kittens die met andere katten opgroeien, zijn veel socialer naar andere katten en zullen makkelijker andere katten accepteren. Wordt een kitten daarentegen op een leeftijd van zeven weken uit het nest gehaald en als enige kat geplaatst, kan het er later moeite mee hebben als er een nieuwe kat in huis komt.
Hele bange katten kunnen soms ook moeite hebben met soortgenoten, omdat ze geen controle meer hebben over de situatie. Tenzij de kat een ex-zwerfkat is, deze zijn meestal weer meer op hun gemak bij andere katten.
Karakter en genen
Sommige kattenrassen zijn socialer dan andere, denk bijvoorbeeld aan alles waar Oosters bloed in zit. Toch zijn ook hier grote verschillen tussen de dieren: er zijn toch echt oosterlingen die niet dol zijn op soortgenootjes.
Karakter speelt eveneens een rol, sommige katten gaan andere dieren liever uit de weg.
Een goede match
Het is belangrijk dat je katten een beetje bij elkaar passen. Zet bijvoorbeeld geen druk kitten alleen bij een oudere kat of een jonge assertieve kat bij je timide katertje.
Voldoende ruimte
Hoe meer katten er in een beperkte ruimte leven, hoe groter de kans op aanvaringen. Dwing katten bijvoorbeeld niet om samen of dicht naast elkaar te eten, dat zorgt voor stress. Zorg voor voldoende kattenbakken, voldoende slaapplaatsen en verstopplekjes, allemaal verdeeld door het huis.
Katten hebben duidelijke voorkeuren en kunnen met de ene kat wel overweg, met de andere niet. Daarom zie je binnen grotere kattengroepen ook subgroepen ontstaan. Als er voldoende ruimte is voor iedereen, kan ieder een eigen plekje zoeken.
Een goede start
Het allerbelangrijkste is een goede start. Hoe zorgvuldig je je kat ook uitkiest, als je ze ineens bij elkaar zet en het gaat fout, is de kans op een harmonieus kattengezin flink verminderd.
Vragen over je katten? Neem een kijkje op mijn site. Daar staat ook mijn nieuwe blog.
Wij hebben vier katten, twee dames en twee heren. Je kunt duidelijk vaststellen dat het twee paartjes zijn. Chico en White Jade en Ariël en Speedy, dat was eigenlijk al heel snel duidelijk. Waar Chico is wil Jade ook zijn, en waar Ariël is, zul je Speedy ook regelmatig aantreffen. Niet altijd, want meneer heeft ergens in zijn familiestamboom wel siamezen zitten, dat blijkt uit zijn gedrag en aan de vacht. Die duidelijk donkere points vertoond met het verstrekken van de seizoenen. Hoe hij een bruin streepjes kostuum aan heeft.
Chico en Jade, tja in feite zijn het 8 pootjes op 1 buik.
Hallo Joke, fijn dat jouw katten zulke goede vriendjes zijn!
Weer een heel helder stuk.
Het is ook een proces dat je helaas steeds opnieuw weer ‘moet’ starten. Toen Silvester alleen over bleef ben ik in het asiel op zoek gegaan naar een kat die bij hem zou passen en zo kwam Kitty bij ons.
Helemaal pais en vree is het niet, en ik mis wel de saamhorigheid die Silvester met Plumo had, maar ik denk dat ik het niet slecht heb gedaan. Het blijft een gok want je moet toch maar afgaan op wat de medewerkers van het asiel zeggen en die zijn er ook niet de hele dag bij.
Hallo Liesbeth,
Allereerst en compliment voor je. Wat schrijf je leuke en heldere stukken over katten!
Ik heb een vraagje. In het stukje hierboven schrijf je dat je geen jonge, assertieve kat bij een timide kat moet plaatsen.
Nu heb ik sinds 5 dagen een kitten, en je raadt het al: een fel beestje bij een zachtaardige poes. De kitten zette direct een hoge rug op toen ze de andere katten zag, en wist ze zelfs weg te jagen. Binnen een paar dagen veranderde m’n lieve, zachtaardige poes in een angstig beestje dat zich uit het eigen huis liet verdrijven.
Nu heb ik je Stappenplan voor introductie van nieuwe poesen gelezen, en gezien dat ik ze te snel bij elkaar heb gelaten. Ik heb ze inmiddels gescheiden, en de rust keert weer een beetje terug in huis. M’n poes neemt langzaam haar huis weer in bezit. Door de deur blazen ze nog wel door elkaar.
Nu vraag ik me af of ik de kitten moet houden. Voordat ze kwam had ik twee katten die harmonieus samen leefden. Het was gezellig in huis. Ik denk dat ze elkaar (via het Stappenplan en met het nodige geduld) wel zullen gaan tolereren. Maar is het gewenst? M’n poes blijft immers timide, en de kitten blijft een fel beestje. Ik ben bang dat m’n poes alsnog het onderspit moet delven. En ik kan voor de kitten nog wel een ander goed huis vinden; ze is nog maar 11 weken en (behalve de ruzie met m’n poes) en schat van een beestje.
Hoi Titia,
dank voor je compliment 🙂 Altijd leuk om te horen dat mijn stukken gewaardeerd worden! Had je al gezien dat mijn blog verplaatst is?
Tja, het is een lastige situatie. Ik kan op afstand natuurlijk niet goed beoordelen hoe bang je eigen zachtaardige kat is en hoe ze nu reageert als ze het kitten door de deur ziet of ruikt. Als het kitten inderdaad een pittig beestje is, kun je alsnog problemen krijgen met de puberteit of als ze sociaal volwassen wordt.
Persoonlijk vind ik dat je in een harmonieuze groep, ook al is het maar een duo, een nieuwe kat moet introduceren omdat je daar je eigen katten niet echt een plezier mee doet. Ik zou het nog een paar daagjes aankijken om te zien of je vooruitgang kunt boeken. Als dat niet zo is, is het herplaatsen misschien toch de beste optie, hoe verdrietig ook.
Ik wens je veel succes en wijsheid toe!
Hartelijke groet, Liesbeth